Poszłam spać dosyć późno i nie wiedziałam,  czy w ogóle dzisiaj rano będę w stanie wyjść na rower. Nastawiłam sobie jednak budzenie na wcześniejszą godzinę i o dziwo wstałam bez żadnego problemu :-D. Już byłam na głodzie rowerowym i mój organizm domagał się porannej działki kilometrowej ;-D. Widoki za oknem cudowne od samego rana, temperatura... i postęp cyklozy jest masakryczny ;-D.

Trochę się z Kubkiem namęczyliśmy na nizinnych podjazdach, aż dotarliśmy do Cielętnik. I już pojawia się uśmiech na mojej twarzy, bo wiem, że za moment spotka nas zasłużona nagroda za wysiłek i ostrawy jak na warunki nizinne zjazd w dół :-DD!!!

Intensywnie żółte pola rzepakowe w tle... na pierwszym planie oczywiście Kubek :-D.

Świat oczami ofiary cyklozy... czyż nie jest piękny ;-DD.