To poczucie winy nie daje mi spokoju :-(. Powinnam cieszyć się, że jadę, przecież nie robię chyba nic strasznego...?  Przyciężkawa atmosfera w domu mnie przytłacza :-((. O ironio to właśnie cała ta sytuacja, która miała mnie zatrzymać sprawia, że postanawiam nie rezygnować. Ostatecznie zaczynam potajemnie pakować plecak.

Jak zwykle uciekam od problemów :-((... tym razem do Zapusty.