I stało się :-(((. Obudziłam się parę minut po szóstej. Łeb mnie znowu łupał :-((((. Co prawda wieczorem już nie było lightowo i nie zapowiadało się, że będzie jak w ostatni weekend, ale łudziłam się, że to tylko taki fałszywy alarm :-/. Wytoczyłam się na siłę na rower, jazda na autopilocie :-(((. Ciśnięcie w pedały ile się da, żeby móc chociaż przez chwilę cieszyć się bólem w obrębie innych części ciała, a nie jak zwykle głowy :-(((((.
Wróciłam do domu. Chciałam jak najszybciej odciąć się od świata. Nadmierne światło, każdy dźwięk irytowały mnie :-(((((. Jeszcze tylko śniadanie dla synusia w mrocznej kuchni i poszłam się położyć. Nie mogłam usnąć. Bez tabletek nie jest to proste :-((. Na trochę udało mi się zdrzemnąć.
Zwlekłam się dopiero około czternastej. Było trochę lepiej. Dałam radę zrobić obiad,a to już na prawdę coś :-|. Po południu chłopaki wybyli do kina. Zostałam sama. Cisza i spokój. Tego mi brakowało... pewnie dlatego pokochałam samotność :-/. Niestety ta cholerna makówka znowu zaczęła mnie napier... (przepraszam za przekleństwa, ale nie potrafię już znaleźć bardziej przyzwoitego określenia, żeby opisać co czuję :-((((). Wieczorna terapia rowerowa, powrót do domu i nadzieja, że uda się jakoś usnąć :-((((((.

Mam już tego serdecznie dość :-((((!!!!
Wszystkiego mi się odechciewa :-(((((!!!!