Bardzo chciałam wyjść dzisiaj na rower. Na prawdę chyba jestem uzależniona od dwóch kółek i jak nie zaspokoję swojej rowerowej potrzeby to jest dramat. Poranek był ładny, z pomiędzy chmur wyłoniło się słońce, już nawet miałam getry na sobie, a tu okazało się, że zostaliśmy z synem sami :-((... i z mojego pedałowania nici :-((((!!!
Stałam  w kuchni przy oknie z nosem prawie przyklejonym do szyby i wyć mi się chciało. Ostatecznie przed siedemnastą udało mi się wytoczyć z domu. Na zewnątrz już była szarówka, momentami mocny powiew wiatru mocno dawał się we znaki, ale nie bardzo mnie to już obchodziło, ja po prostu musiałam wybyć z domu... nie tylko ja :-D. W okolicy sławetnego Whirpool-a czekał już na mnie przyjaciel.  Oboje zgodnie stwierdziliśmy, że jazda na otwartej przestrzeni nie byłaby miła :-(. Postanowiliśmy nie ryzykować i wałami nad Odrą dostać się do wrocławskiego rynku.
Powiem szczerze już dawno tam nie byłam. Ostatnimi czasy moje miejskie wyprawy kończyły się w okolicy placu Kromera , no może poza paroma nielicznymi przypadkami przymusowej wizyty w celu  załatwienia jakiś spraw. Zastanawiałam się czy dzisiejsza wycieczka wzbudzi we mnie tęsknotę za miastem, ale nic takiego nie poczułam. Betonowe otoczenie, tłumy ludzi, natężony ruch uliczny to nie dla mnie. Zdecydowanie wolę rejony jak najdalej od centrum. Im bardziej zielono i dziko tym lepiej :-).