Nie mogłam usnąć w nocy. Ostatnimi czasy tak mam. Jakieś fazy ciężkich przemyśleń mnie dopadły... i to oczekiwanie na kolejne wezwanie do Bydgoszczy :-(. Na siłę położyłam się dopiero grubo po drugiej w nocy. Byłam pewna, że dzisiejszy dzień wcześnie się dla mnie nie zacznie. A jednak bez większego problemu parę minut przed ósmą byłam już na chodzie, aż dziwne, że wstałam bez bólu głowy.
Pogoda za oknem znośna, szkoda tylko, że momentami mocno wieje. Ja na straszliwym głodzie rowerowym. Tak bym chciała wyjść, ale wiem, że teraz to niemożliwe. Może później się uda...

Postanowiłam jednak wybyć, choćby nie wiem co. Na do widzenia znowu te nienawistne spojrzenia, mające na celu wzbudzić we mnie poczucie winy... chyba się na nie uodparniam :-/. Niestety dziś znowu w tylko snucie się po mieście :-(.

Moja tęsknota za dziczą już okrutna :-((((.