Znowu poszłam spać dzisiaj... około 2:00 było. Ostatnio mam nieustające fazy ciężkich przemyśleń... takich o życiu i śmierci ;-). To pewnie wszystko przez tą podziabdoloną pogodę, przestawienie czasu na zimowy (średniowiecze jakieś) i zbliżającą się dużymi krokami bydgoską eskapadę :-/.
Przed ósmą byłam już na chodzie. Za oknem było bajkowo. Magia kolorów jesieni w promieniach słońca. Nie było możliwości żebym dzisiaj nie wymknęła się do dziczy. Czaiłam się i kombinowałam co tu zrobić, żeby uniknąć niemiłych spojrzeń i komentarzy. Niestety nie zapowiadało się, że uda mi się wymknąć z domu niepostrzeżenie. No i się nie udało... chyba zaczynam się już przyzwyczajać :-/.
Dosiadłam rumaka i pognaliśmy poszwendać się po naszych ukochanych lasach. Jeszcze mamy tam od groma bocznych ścieżek do zrewidowania... w końcu to nasza ziemia ;-D. Po zjeździe z drogi głównej od razu się rogal na mojej twarzy pojawił :-DD. I jak zwykle kawałek leśnym asfaltem i skok w bok ;-D. A dalej jak okiem sięgnąć piękne widoki i kolejne kuszące zakrętasy :-D. Chciałaby się zwiedzić wszystko, ale trzeba o przyzwoitej porze do domu wrócić... niestety :-/.


Sky Tower w wersji na dziko ;-D.


Grzybów całe mnóstwo :-).

Bagienka były :-D...

... i mokradła o większej kubaturze dla bardziej wymagających ;-D.

Bogata paleta kolorów :-).

Tyle pospulstwa się już po mojej ziemi panoszy, ze trzeba było w końcu informacje ostrzegawcze umieścić ;-DD.