Wczoraj z braciszkiem trochę przegięliśmy z rozmowami na Skype :-). Efekty tego dały o sobie znać już o poranku... zaspałam do szkoły :-O!!!. No może aż tak tragicznie nie było, ale na nasz domaszczański dyliżans nie mieliśmy szansy zdążyć. Na szczęście mąż dał radę zwlec się z łóżka i synuś niepocieszony dotarł na uczelnię o czasie ;-)).
Dzisiaj z Kubkiem musieliśmy udać się do rowerowego chirurga. Nasza tylna przerzutka XTR ("szara eminencja")po około 12 latach bezawaryjnej pracy upomniała się o renowację :-(. Mój przyjaciel w trosce, żeby nie było konieczne wpędzanie mnie w śpiączkę farmakologiczną ;-), tymczasowo zdemontował identyczną z roweru swojego syna i przełożył do Kubcia :-). Cała operacja nie trwała za długo i przebiegła bez żadnych komplikacji :-).
Potem szlajałam się po mieście... czasami jest to konieczne :-/. Musiałam pojechać i w końcu zarejestrować się do lekarza... na samą myśl o wyprawie do centrum robiłam się chora :-(. Nudyyyyyyyyy okropne :-(. Oczywiście okroiłam pedałowanie asfaltami na ile tylko się dało. Po stokroć wolę szutry nad Odrą, jak przebijanie się pomiędzy sznurami samochodów. Plus tego taki, że przynajmniej udało mi się załatwić termin wizyty do neurologa. Teraz mam moim zdaniem "ładne papiery" ;-) i chyba większą szansę na uzyskanie oświadczenia o niepełnosprawności...?

Muszę tylko pamiętać, żeby się nie wygłupić i na komisji w stroju rowerowym nie wystąpić ;-D.