A takie to były ambitne plany, po optymistycznie nastrajającym piątkowym poranku. I znowu jak to często bywa okazały się być tylko planami, których realizacja z każdym upływającym kwadransem była coraz mniej prawdopodobna :-(. Widoki za oknem stawały się coraz bardziej ponure, a poranne słońce znikło gdzieś w natłoku chmur. Z ciężkim sercem postanowiłam odwiedzić dzisiaj cywilizację i zrobić od dawna odkładane zakupy :-(... niedzielny poranek miał być już tylko dla nas :-)).