Tak pięknie było dzisiaj, a ja nie mogłam wyjść :-(. Właściwie to nie z braku czasu, ale jak zwykle z bezsensownego poczucia winy :-(. Sama jestem na siebie wściekła, bo i tak nikt mi pomnika ku chwale Polskiej Gospodyni Domowej nie wystawi, a pewnie spokojnie na kilka godzin mogłabym się wyrwać i zasmakować w końcu upragnionej dziczy :-/.
Byłam jak zwykle grzeczna i z wyrazem twarzy jak kot w Shrek-u spędziłam ponad połowę ciepłej, słonecznej soboty patrząc przez kuchenne okno... ech a było co oglądać :-(. Łapałam już coraz większego doła :-((. Poszpitalny głód pedałowania jest teraz tak silny, że nawet jednodniowy brak rowerowej pigułki może bardzo poważnie odbić się na moim zdrowiu :-O!!!

Nie mogłam aż tak ryzykować ;-D...