Dzisiaj dzień jak co dzień. Może zaczynam się przyzwyczajać do bólu głowy? To już taki normalny element dnia codziennego i da się z tym jakoś funkcjonować. Trzeba się tylko zająć jakimiś innymi sprawami i zacząć ignorować to cholerstwo :-). O dziwo po części to działa :-)... ale tylko po części. W domu musiałam swoje odespać :-/.

No cóż muszę się jakoś pocieszać :-).

Poranek oczywiście standardowo rozpoczęty, ale makówka była odrobinę bardziej łaskawa :-). Najpierw tradycyjnie odstawiłam synusia do szkoły i powrót do domu o wiele przyjemniejszą trasą od strony Krzyżanowic. A i dzisiaj popołudniowa wizyta w InPoście... biznes się kręci ;-). Na szczęście coś tam znowu  wpadło, bo niestety potrzeby rosną. Amor ostatnio pocić się zaczął i wymiana uszczelek się kroi. Ja tam wolę nie ryzykować i dmuchać na zimne. Nie wybaczyłabym sobie, gdyby skończyło się otarciami na goleniach :-O!!

Ból głowy to już stała część dnia. O której bym nie poszła spać i tak wstanę zmęczona jak po jakiejś całonocnej, ostrej imprezie :-/. Tym razem było podobnie, ale po przykrych zeszłorocznych doświadczeniach postanowiłam prochów nie nadużywać... taki dyskomfort jestem w stanie zdzierżyć :-/.

No i wybyłam z domu :-). Udało się wyrwać w szczytnym celu :-D. Tak trochę dla spalenia zbędnych kalorii, trochę dla pozytywnego naładowania baterii z dala od miejskiego ścisku, ale głównie dla tych cieszących oko naturalnych kolorów :-D. Wiosna nieśmiało, po cichu nadchodzi... dla mnie najpiękniejsza pora roku :-D.

Tak pięknie było dzisiaj, a ja nie mogłam wyjść :-(. Właściwie to nie z braku czasu, ale jak zwykle z bezsensownego poczucia winy :-(. Sama jestem na siebie wściekła, bo i tak nikt mi pomnika ku chwale Polskiej Gospodyni Domowej nie wystawi, a pewnie spokojnie na kilka godzin mogłabym się wyrwać i zasmakować w końcu upragnionej dziczy :-/.
Byłam jak zwykle grzeczna i z wyrazem twarzy jak kot w Shrek-u spędziłam ponad połowę ciepłej, słonecznej soboty patrząc przez kuchenne okno... ech a było co oglądać :-(. Łapałam już coraz większego doła :-((. Poszpitalny głód pedałowania jest teraz tak silny, że nawet jednodniowy brak rowerowej pigułki może bardzo poważnie odbić się na moim zdrowiu :-O!!!

Nie mogłam aż tak ryzykować ;-D...

JESTEM WIELKA :-DDD!!!!
I wcale nie dlatego, że udało mi się przetrwać jakąś tam kolejną, oklepaną operację ;-), ale że byłam cholernie dzielna i potrafiłam walczyć z głodem rowerowym :-DD. Fizycznie po zabiegu doszłam do siebie szybko... już po szesnastu godzinach latałam po korytarzu oddziału neurochirurgi jak pershing :-DD. Na drugi dzień to już zastanawiałam się jak z wózka inwalidzkiego górala zrobić ;-DD. Mąż niestety efektem tegorocznej operacji zawiedziony ;-). Liczył na to, że może skutki uboczne wcześniejszych zabiegów (cykloza :-))  jakoś uda się zniwelować, ale niestety (dla mnie na szczęście :-DD) medycyna jest w tej kwestii nadal bezsilna.
Po powrocie do domu wiedziałam, że nie będzie łatwo. Gdyby Kubek stał w garażu w walce o przetrwanie nie miałabym najmniejszych szans, dlatego żeby nie osierocić dwójki moich dzieci (jednego synusia na dwóch nogach i drugiego na dwóch kołach ;-)) zamieszkał u rodziców mojego przyjaciela. Uroczyście zawitał w swoim domu dopiero wczoraj około południa. No i mimo, że po twardych negocjacjach przysięgłam mojej pani doktor, że najwcześniej wsiądę na rower dopiero w tą niedzielę jak zwykle stało się inaczej...

Po wczorajszym pogodowym rollercoasterze dzisiejszy dzień mimo pięknych widoków za oknem nie zaczął się dla mnie dobrze :-(. Makówka dała znać o swoim istnieniu ze zdwojoną mocą :-(((. Pobiopsyjne wspomnienia powróciły :-((. Nauczona przykrymi doświadczeniami przedawkowania leków przeciwbólowych teraz bardzo się pilnuję i ograniczam je ile się da. Rolety poszybowały w dół i na szczęście film szybciutko mi się urwał...
Obudziłam się w stroju wieczorowym dopiero około 12:00. Głowa już tak nie bolała, no może jedynie ciutkę ćmiła, ale to było nic. Postanowiłam postawić się do pionu, ogarnąć z grubsza i odziać w rowerowe szaty. Trochę musiałam pokombinować z regulacją kasku, żeby głowa po stronie pooperacyjnej się zmieściła. Na szczęście jakoś się udało :-). Potem zajęłam się kosmetyką Kubka i w końcu wybyliśmy trochę popagórkować :-DDDD.

... I BYŁO CUDOWNIE :-DDDD!!!!

Kolejna obietnica bez pokrycia ;-). No miało być tym razem nie na ostatnią chwilę. Walizka miała stać zwarta i gotowa przynajmniej dzień wcześniej. A wyszło jak zwykle... wszystko na ostatnią chwilę ;-).
Będę jednak się usprawiedliwiać i bronić. Wyobraźcie sobie, że musicie z własnej woli ugrzęznąć w MEGAMARKETOWYM LABIRYNCIE :-O!!!! Czekają Was długie godziny stracone na przedzieranie się w ciasnych, zatłoczonych  i krętych wieszakowych tunelach w poszukiwaniu szpitalnej kreacji :-(((. Czegoś co i tak potem się nie przyda, no może ewentualnie do ogródka, sprzątania domu lub co najwyżej do mycia roweru... na samą myśl robi mi się niedobrze :-(((. Zaraz włącza się przelicznik rowerowy i sto tysięcy szczytnych celów na jakie można by właściwie spożytkować wyrzucone w błoto pieniądze :-(((.
Ziewanie włączyło mi się już po odwiedzeniu drugiej wieszakowni, a po kolejnych kilku miałam już wszystkiego serdecznie dosyć :-(((. Na szczęście nie szło mi aż tak źle. Z bólem serca wykosztowałam się na to co musiałam. W celu ograniczenia zmarnowanego czasu w przymierzalniach postanowiłam, że jeśli zdarzy się cud i dorwę coś taniego i pi razy oko pasującego, to biorę tyle sztuk ile mi potrzeba, choćby miało się niczym nie różnić... i tak zrobiłam. Wprost nie posiadałam się z radości, gdy moja lista zakupowa została w końcu odbębniona i mogła w końcu wylądować tam gdzie jej miejsce czyli w koszu na śmieci :-)))))!!!
Już nie mogłam się doczekać momentu ponownego odwiedzenia SportProfit (bardzo mili ludzie, rozumiejący rowerzystów :-D) gdzie czekało na mnie moje ukochane rowerowe dziecko :-DD. Zmyliśmy się stamtąd możliwie najszybciej jak się dało. Wiedziałam, że to nasze ostatnie wspólne chwile, a potem czeka nas bardzo dłuuuuuuuuuga przerwa w pedałowaniu :-((((((.

I znowu coś do skarbonki wpadło, a na strychu trochę miejsca się zwolniło :-D.